درمان پولیپ بینی با جراحی

پولیپ‌های بینی، برآمدگی‌هایی هستند که در پوشش طبیعی بینی ایجاد می‌شوند. معمولاً این برآمدگی‌ها در فضای داخلی بینی و سینوس‌ها (فضاهایی توخالی و پر از هوا در پشت بینی، چشم و گونه‌ها) ظاهر می‌گردند. معمولاً رنگ آن‌ها شبیه مروارید است. آن‌ها در اندازه‌های متفاوتی ظاهر می‌گردند. ظاهر هر پولیپ شبیه یک قطره کوچک است و هنگامی‌که به‌طور کامل رشد می‌کند، شبیه یک‌دانه انگور می‌شود. ممکن است شما اصلاً متوجه حضور پولیپ‌ها در بینی خود نشوید، زیرا آن‌ها به‌سختی دیده می‌شوند و همیشه برای بیمار ایجاد علامت نمی‌کنند.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به پولیپ بینی هستند؟

هر عاملی که باعث ایجاد التهاب مزمن در مجرای بینی و یا سینوس‌ها شود، مانند عفونت‌ها یا آلرژی، می‌تواند خطر ابتلا به پولیپ بینی را افزایش دهد.

  برخی از شرایط مساعد کنند پولیپ بینی عبارت‌اند از:

• آسم، بیماری‌ای که باعث التهاب و انقباض راه‌های هوایی می‌شود.
• حساسیت به آسپیرین. در برخی از افراد، حساسیت نسبت به آسپیرین شانس ابتلا به پولیپ‌ها را افزایش می‌دهد.
• سینوزیت قارچی آلرژیک، یک نوع آلرژی نسبت به قارچ‌های موجود در هوا.
• فیبروز کیستیک، یک اختلال ژنتیکی که منجر به تولید و ترشح غیرطبیعی مایعات غلیظ و چسبناک می‌شود، ازجمله باعث ترشح مایع مخاطی غلیظ در مخاط بینی و سینوس‌ها شده و شرایط را برای ایجاد پولیپ مساعدتر می‌کند.
• سندرم چرگ اشتراوس، یک بیماری نادر است که باعث التهاب عروق خونی می‌شود.

• سابقه خانوادگی نیز می‌تواند در ایجاد پولیپ بینی نقش ایفا کند. برخی از شواهد حاکی از آن است که تغییرات ژنتیکی خاص در ارتباط با عملکرد سیستم ایمنی بدن، می‌تواند احتمال ابتلا به پولیپ بینی را افزایش دهد.

پولیپ‌ها چه مشکلاتی را ایجاد می‌کنند؟

معمولاً پولیپ‌های بینی در صورتی ایجاد مشکل می‌کنند که بزرگ شده باشند و یا به‌صورت خوشه‌ای رشد کرده باشند.

علائم آن‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• انسداد بینی، که می‌تواند تنفس از طریق بینی را دشوار سازد.
• آبریزش بینی
• ترشحات مخاطی که از پشت بینی وارد گلو می‌شوند (ترشحات پشت حلق)
• کاهش حس بویایی و چشایی
• احساس پری یا فشار در صورت
• خروپف
• آپنه انسدادی خواب (OSA) – در این حالت هنگامی‌که خواب هستید، راه‌های هوایی به‌طور موقت مسدود می‌شوند، این امر می‌تواند باعث اختلال در خواب شما شود.

اگر پولیپ باعث مسدود شدن سینوس‌ها گردد، ممکن است مایعات در آن‌ها تجمع پیداکرده و باعث ایجاد عفونت (سینوزیت) شود. اگر این اتفاق بیافتد، می‌تواند باعث ایجاد درد در صورت، دندان‌درد و بالا رفتن حرارت بدن (تب) شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

چه چیزی باعث پولیپ بینی می‌شود؟

تصور بر این است که پولیپ بینی در اثر التهاب لایه پوششی حفرات بینی و سینوس‌ها ایجاد می‌شود.  لایه پوششی به‌طور فزاینده‌ای متورم می‌شود و پس‌ازآن آویزان می‌گردد. دقیقاً روشن نیست چه چیزی باعث این التهاب می‌شود، اگرچه عواملی وجود دارد که خطر ابتلا به پولیپ بینی را افزایش می‌دهد، ازجمله:

• آسم: ۲۰ الی ۴۰ درصد افراد مبتلا به پولیپ بینی، هم‌زمان به بیماری اسم هم مبتلا هستند.
• حساسیت به آسپرین: اگر شما به آسپرین یا دیگر داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs)، مانند ایبوبروفن حساسیت داشته باشید، ممکن است علائم آلرژی، مانند آبریزش بینی در شما ایجاد شود. این موضوع خطر ابتلا به پولیپ را افزایش می‌دهد.

معمولاً پولیپ بینی بیشتر بزرگ‌سالان را درگیر می‌کند و در مردان نسبت به زنان، شایع‌تر است. به‌ندرت در کودکان نیز ایجاد می‌شود.

تشخیص پولیپ بینی

پزشک در مورد نشانه‌های شما سؤالاتی می‌پرسد و داخل بینی شما را معاینه می‌کند. اگر نیاز باشد، برای بررسی پولیپ‌ها و تعیین اندازه و تعداد آن‌ها ،ازمایشات دیگری نیز صورت می‌پذیرد. این ازمایشات معمولاً در بخش گوش، حلق و بینی یا (ENT) انجام می‌شود. این ازمایشات معمولاً شامل آندوسکوپی سینوس (بررسی داخل بینی از طریق یک لوله کوچک که در رأس آن یک دوربین قرار دارد) و یا توموگرافی کامپیوتری (سی‌تی‌اسکن) خواهد بود.تست حساسیت و آزمایشهای فیبروز سیستیک نیز از روشهای تشخیص پولیپ بینی می باشد.

درمان پولیپ بینی

درمان پولیپ‌ بینی به‌صورت دائمی می‌تواند مشکل باشد، اما اغلب داروهای استروئیدی می‌توانند به کوچک شدن آن‌ها کمک کنند. اگر داروها نتوانند کمک کنند، می‌توان از طریق عمل جراحی آن‌ها را برطرف نمود.

درمان‌های اصلی عبارت‌اند از:

• قطره یا اسپری‌های کورتیکواستروئیدی که در داخل بینی استفاده می‌شوند. آن‌ها ظرف چند هفته و یا چند ماه کمک می‌کنند تا پولیپ‌ها کوچک شوند.
• قرص‌های کورتیکواستروئیدی. اگر پولیپ‌ها بزرگ‌تر و سخت‌تر باشند، می‌توان از قرص‌های استیروئیدی استفاده نمود، هرچند به خاطر ایجاد عوارض جانبی، بیش از ۱۰ روز نباید استفاده گردند.

عمل جراحي

اگر داروهای استروئیدی کمکی نکنند و یا پولیپ بیش‌ازحد بزرگ باشد،جراحی پولیپ بینی توصیه خواهد شد. حذف پولیپ بینی تحت عنوان "جراحی آندوسکوپی سینوس" شناخته می‌شود. معمولاً این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام شده و ممکن است فرایند عمل یک روز طول بکشد.

جراح یک آندوسکوپ (یک لوله باریک که متصل به یک دوربین فیلم‌برداری است) را از طریق سوراخ‌های بینی وارد بینی کرده و داخل آن و حفرات سینوسی را بررسی می‌کند. سپس یک ابزار جراحی (ابزار کوچکی که با کمک آن می‌توان بافت را برش داد و آن را حذف نمود) وارد بینی کرده و پولیپ را برمی‌دارد. این بدین معنی است که، هیچ برشی بر روی صورت شما ایجاد نخواهد شد. پس از جراحی، برای چند ساعت شما تحت نظر قرار خواهید گرفت. اگر پانسمانی در بینی شما استفاده شده باشد، حذف خواهد شد. اگر خونریزی وجود نداشته باشد، شما مرخص شده و برای طی کردن دوره بهبودی به خانه خواهید رفت. معمولاً توصیه می‌شود که حدود دو هفته بعد از عمل جراحی، بیمار به استراحت بپردازد. اطلاعات بیشتر توسط جراح و هنگام مشاوره به شما داده خواهد شد. اکثر کسانی که تحت جراحی آندوسکوپی سینوس قرار می‌گیرند، علائمشان بهبود خواهد یافت. بااین‌حال، ممکن است مجدداً پولیپ عود کند - معمولاً در عرض چند سال - و ممکن است نیاز باشد دوباره درمان پولیپ بینی تکرار شود. معمولاً بعد از عمل جراحی، استفاده طولانی‌مدت از اسپری‌های استروئیدی توصیه می‌شود تا بازگشت پولیپ‌ها را به تعویق افتد.

جراحی بینی یک انتخاب معمول و متداول برای مواقعی است که ظاهر نامناسب بینی به خاطر پوست ضخیم ایجاد شده باشد. از این تکنیک می توان به همراه عمل جراحی زیبایی استاندارد بینی در مواردی استفاده کرد که سر بینی یا پیاز آن به خاطر پوست ضخیم بسیار ضخیم باشد. در اغلب مواقع از این روش برای درمان مشکلات بینی به خاطر ایجاد آکنه روزاسه استفاده می‌شود. آکنه روزاسه یک عامل باکتریایی است که باعث ایجاد منافذ در پوست فرد می شود و در نتیجه آن تعداد زیادی جوش قرمز بر روی پوست فرد بیمار ایجاد می شود. در این شرایط روش درمانی مناسب استفاده از عمل جراحی بینی با لیزر است. در حالت‌هایی که فرد دچار شکستگی بینی شده، جراحی لیزری بینی مناسب نیست و کاربردی ندارد .